Manta, schildpad, ziek en voetbal

Hallo lieve vrienden en familie,

De eerste 2 weken zijn alweer voorbij hier op dit kleine tropische eilandje. De eerste 2 weken waarin ik mijn eerste Manta’s heb gezien, een schildpad heb gered, ziek ben geweest en me heb laten overhalen om mee te spelen in een voetbal competitie.
Ja, het is echt allemaal waar.
En ik begin me hier gewoon thuis te voelen. Het wonen in een mooie bungalow met zwembad, iedere dag eten in de staff kantine en iedere dag een kleine wandeling tussen de palmbomen door naar de duikschool.
Bijna iedere dag lig ik in de zee naar de prachtige kleurrijke vissen te kijken.

Het Baa atoll waar het resort zich in bevind is net uitgeroepen tot UNESCO biosfeer. In speciaal Hanifaru Bay, waar jaarlijks honderden Manta’s en ook walvis haaien zich verzamelen om zich te voeden op de plankton die de baai rijk is.
De top tijd van het Manta seizoen is in augustus, dus hopelijk ga ik dit ook mee maken en kan ik duiken met tientallen Manta’s tegelijk.
Vorige week had ik al het geluk om een enkele Manta op een duik te zien. Alleen dit was toch zeker op 10 meter afstand en het zicht was niet al te goed. Hopelijk word dit dus nog beter.

Een paar dagen daarna waren we in de buurt van Hanifaru om te kijken of we wat Manta’s konden spotten, maar helaas was er niets te zien. Echter zagen we wel iets aan de oppervlakte drijven. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat het een schildpad in een net was. Het was echt zielig om te zien. Waarschijnlijk zat de schildpad al dagen vast en in haar strijd om vrij te komen had ze 1 van haar voor vinnen afgesneden en de andere voor vin was door gesneden tot het bot.
We haalde de schildpad aan boort de boot om haar te kunnen bevrijden van het net. Daarna brachten we haar hier naar het resort om haar te behandelen.
Op de plek waar eerst haar vin zat, stak nu alleen nog een stukje bot uit en dit was lichtjes aan het bloeden. Dit moesten ze proberen te stoppen en de andere vin hebben ze proberen opnieuw aan te hechten. Want 2 vinnen verliezen was geen optie.
Een schildpad zonder voor vinnen heeft geen schijn van leven.
Momenteel verblijft de schildpad nu in het speciaal voor dit doel ontworpen zwembad dat achter de Marine Discovery Centre is.
In de hoop dat ze over een paar maanden weer gezond is en ze haar weer vrij kunnen laten.
We hopen natuurlijk op het beste. Het was heel zielig om haar in deze toestand te zien.

Vorige week was ik zelf een aantal dagen ziek. Waarschijnlijk had ik iets verkeerd gegeten of zat er gewoon een virus in de lucht. Meerdere mensen in het resort hadden er namelijk last van. Ik voelde me helemaal energieloos en zwak. Daarbij kon ik niets eten. Alles wat ik at kwam er meteen weer uit en daarboven op had ik ook nog diaree en kreeg ik koorts.
Voor 2 dagen was het heel heftig. Maar daarna was het ook snel weer over.
Ik ben nog naar de dokter geweest om te vragen of hij wat voor me kon betekenen. Maar meer dan wat pijnstillers, paracetamol en ORS kon hij me niet geven. Dus ja, dan maar rustig op bed blijven liggen en wachten tot het over gaat.
Gelukkig ben ik nu ziek geweest in plaats van straks wanneer de instructeurs cursus is begonnen. Want dan is er echt geen tijd voor rust.
Wel kreeg ik de 2e dag dat ik ziek was een kop verse groente soep en een kan verse ginger thee van room service. Hier werkt Christiaan, een duitser uit dusseldorf. Toen hij me dat voor het eerst vertelde dacht ik dat hij een grapje maakte. Dit omdat hij altijd grapjes maakt en omdat zijn accent zwaar brits is. Hij klinkt totaal niet Duits.
Hij had heel aardig een kaartje bij mijn groente soep gedaan waarop hij een aardig beterschap berichtje had proberen te schrijven in het Nederlands. “Ik hoop dat je beter voelt al snel! Met vriendelijke groet de jouwe, Koninjin Beatrix der Nederlanden.”
Erg grappig dacht ik zo. En erg aardig van hem.

En nu ik weer helemaal fit ben, ben ik gevraagd om mee te spelen in de voetbal competitie van Landaa Giravaaru.
Ieder departement heeft zijn eigen voetbal team. Van engineering tot house keeping. En wij van de duikschool vallen onder recreatie.
Het tournament is voor een maand en ieder team moet een wedstrijd tegen 1 van de andere teams spelen. Wat neer komt op zo’n 5 wedstrijden per team.
De eerste wedstrijd had ons team grandioos verloren met 1 tegen 21. Dus hadden ze nieuwe mensen nodig die een beetje hulp konden verlenen. Nu weten jullie allemaal dat ik geen voetbal koning ben, maar ze bleven maar vragen en vragen of ik niet mee wou doen. Ik kon dus geen nee zeggen en beloofde 1 wedstrijd mee te spelen.
De volgende wedstrijd hadden ze een nieuwe keeper gevonden en mij als wissel speler. Alsnog verloren we met 2 tegen 4, maar voor ons gevoel speelde we goed. Wel, mijn team genoten speelde goed, want ik speelde maar 5 min. voor en 5 min. na de rust. Elke helft duurt 30 min.
Gister was er nog een andere wedstrijd. En ondanks dat ik had gezegd maar 1 wedstrijd te spelen kom ik er nu niet meer onderuit om mee te doen. Dus opnieuw speelde ik mee. Echter was de tegenpartij veels te goed voor ons. En verloren we opnieuw met 3 tegen 18. En we vonden ook zelf dat we niet zo goed speelde.
Maar goed, het houd je bezig in de avond en je doet ondertussen ook nog wat aan je conditie. En de mijne is zeer slecht ben ik achter gekomen. 5 min. in het veld en ik ben al bekaf. Vind het echt een top prestatie van mensen die het een volle 45 min. vol kunnen houden. Petje af.

De instructeurs cursus komt als maar dichterbij. Nog 2 weken en dan gaat het echt beginnen. Dus voor nu nog even hard studeren en goed voorbereiden.
En tussen door nog een paar mooie duiken maken en dan gaan we er vol tegenaan.

Ik probeer jullie op de hoogte te houden van mijn belevenissen.
En vind het super om reacties te krijgen!!!!

Laat wat van jullie horen.

Tot snel,
Een warme tropische duik groet,
Eduard